مطالعه مسمومیت های ناشی از اقدام به خودکشی در منطقه غرب استان مازندران در سالهای ۱۳۷۶-۱۳۷۳

سابقه و هدف : مسمومیت یکی از مشکلات مهم اجتماعی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه می باشدو مسمومیت های عمدی در اثر اقدام به خودکشی با داروها ویا سموم، یکی از انواع بسیار مهم مسمومیت هستند که نیاز به توجه خاص دارند. در این بررسی، وضعیت مسمومیت های عمدی غرب استان مازندران (شهرهای تنکابن و رامسر) طی سالهای 1373 لغایت 1376 مطالعه گردید. مواد و روش ها : این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی روی 660 مورد ارجاع شده به بیمارستانهای شهید رجایی تنکبن و امام سجاد(ع) رامسر بعلت مسمومیت های حاد، انجام شد. متغیرهای مرتبط با مسمومیت، از جمله سن، جنس، داروها و مواد شیمیایی که عامل مسمومیت عمدی بودند بررسی شده و داده های آنها پس از استخراج و ورود به رایانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج : از 660 مورد مسمومیت حاد، 301 مورد (45 درصد) مسمومیت عمدی بودند. 1/79 درصد موراد بصورت سرپایی درمان شدندو 9/20 درصد آنها بستری شدند. 53 درصد مسمومین مرد و 47 درصد زن بودند. بیشترین موارد مسمومین در گروه سنی 25-16 سال (5/30%) و کمترین موارد در گروه سنی 45-36 سال (6/9%) قرار داشتند. عوامل مسمومیت های عمدی داروها (5/41 درصد)، آفت کش های ارگانوفسفره (5/31درصد)، مواد شیمیایی (9/15 درصد)، تریاک(7درصد) و سایر موارد نامعلووم (1/4درصد) بودند. بیشترین موارد اقدام به خودکشی در فصل بهار (2/32درصد) و کمترین آنها در فصل پاییز (3/17 درصد) اتفاق افتادند. در 3/49 درصد موارد از پادزهر اختصاصی برای مسمومیت مربوطه استفاده شد. از 301 نفر مسمومیت عمدی 17 نفر فوت شدند که 16 نفرا ز این افراد با سموم ارگانوفسفره، مسموم شده بودند. استنتاج : بالا بودن درصد مسمومیت های عمدی ضرورت توجه به این معضل پزشکی و اجتماعی را بویژه درزنان که بیشتر مسمومیت های آنها با سموم ارگانوفسفره بوده است، مطرح می کند و لزوم نظارت دقیق در توزیع این سموم و داروها و از آنها مهم تر حمایت های اجتماعی و روانشناختی در جامعه و به خصوص جوانان، شدیداً احساس می گردد.